Tijdens en na het fietsen vind ik het leuk af en toe een fotootje te maken. Goeie selfies, minder goeie selfies, selfie op de fiets (selfiets), vrienden die het soms zichtbaar zwaar hebben, lekke banden, filmpjes en natuurlijk terrasjes; ik beschik inmiddels over een aardig archief dat in de buurt komt van dat van Beeld & Geluid. Vooral de categorie “terrasjes na een rit” is goed vertegenwoordigd en meestal vergezeld door trappisten- of een ander soort bier. Eerst lekker fietsen en daarna een trappistje drinken. Het zijn 2 van mijn liefhebberijen en deze gaan goed samen mits in juiste volgorde. Ik heb gemerkt dat er meer mensen zijn die deze combinatie kunnen waarderen en dat zette mij aan het denken. En denken over belangrijke zaken als deze doe ik veelal op de fiets.

Mijn eerste gedachte was, zoals wel vaker het geval is, dat er een taalkundige link tussen trappist en wielrennen moest zijn. Trappen of trappers kan bijvoorbeeld afgeleid worden van trappist en deze zou dan de bedienaar van de fietstrapper kunnen zijn, of iemand die trapsgewijs urineert maar dat lijkt me onwaarschijnlijker. Bier gemaakt door kloosterlingen als soort van eerbetoon aan hun broeder die de fiets mét trapper uitvond, iets in die richting dacht ik. Er zit wel een gat van ongeveer 200 jaar tussen het eerste trappistenbier en de fiets met trapper maar dat valt makkelijk te verklaren: door de belangrijke leefregel “het gebod op stilzwijgen”, was het moeilijk vergaderen over het al dan niet in productie nemen en stierf het idee van de fiets een langzame dood op de tekentafel. De monniken van de orde van cisterciënzers zijn zonder er één woord aan vuil te maken verder gegaan met bier brouwen. Uiteindelijk was er ene Pierre Michaux die het idee verder uit ging werken en toeval of niet, Michaux was tevens een bierbrouwerij in die tijd.

Dat de trappist in de tegenwoordige tijd verbonden is aan het wielrennen zien we duidelijk in de afsluitende wedstrijd van het Waalse wielerseizoen. Tijdens Binche-Chimay-Binche (ook wel bekend als Frank Vandenbroucke memorial) is er een biersprint waarbij 80 liter Chimay bier te winnen is. Het bier is een goede hersteldrank als het gaat om aanvulling van koolhydraten en omdat de profs ook wel eens een keer wat anders willen dan de gebruikelijke gelletjes, wordt er tot groot vermaak van sponsor en publiek om het hardst gesprint; misschien nog wel harder dan om de eindzege.
Ik weet het niet maar ga het nog eens overdenken. Tijdens een ritje, of daarna op het terras onder het genot van een Achels blond of La Trappe tripel terwijl ik een selfie maak van mijn herstelproces.