Met de hele familie naar de Ardennen, een week lang. Dat wordt kilometers maken, en hoogtemeters! Mijn fiets lag al in drie delen achterin de auto omringd door fietspomp en alle soorten fietskleding terwijl de rest van de bagage in spanning afwachtte of er nog plaats over zou blijven. Zwager Bob gaat ook mee. Hij tennist en loopt soms hard, maar heeft voor deze gelegenheid een Stevens Stelvio geritseld. Zijn eerste meters op een racefiets gaan meteen over een deel van het Luik-Bastenaken-Luik parcours. Een piepklein stukje, maar dat kan zijn vuurdoop niet ontglanzen.  

Aanvankelijk hadden we op dag 1 besloten dat het te slecht weer zou zijn en dus lag hij al in het zwembad, maar in de Ardennen kunnen dingen nou eenmaal snel omslaan. Een kwartier later stonden we klaar voor het vertrek. Aan het begin van de verharde weg wil Bob na een paar keer steppen met een sierlijke beenzwaai over het zadel zijn herenfiets bestijgen… Toch heeft het wel wat, die onervarenheid. Even een korte uitleg over het bestijgen van de wielrenfiets en we zijn weg.

De eerst 700 meter gaat over een belabberde weg met hier en daar asfalt bij een gemiddelde stijging van 7%. BAM BAM BAM klinkt het achter me, dat moet het hart van Bob wel zijn. Bob is opgegroeid in de happy hardcore tijd, en volgens sommigen is hij erin blijven hangen. Hij heeft in ieder geval geen hartslagmeter nodig om aan te kunnen geven dat zijn hart met 180 beats per minuut te keer gaat.

We fietsen een paar kilometer over de provinciale weg waarna er plots veel wielrenners ons pad kruisen. Het is de LBL-toertocht, een mooie gelegenheid om een stukje route mee te pakken. Heerlijk, die kilometerslange afdaling. Maar dan begint het: De L’Ancienne Barrière staat op ons te wachten. Er zijn volgens climbybike.com in heel België 415 beklimmingen moeilijker dan deze. Desalniettemin een flinke kuitenbijter van 5 kilometer bij 4.7% gemiddeld. Na nog wat ups en downs in het landschap besluit Bob er na Le Thier du Mont (de op 880 na moeilijkste klim van België) er helemaal klaar mee te zijn.

Net na de middag zijn we terug in ons vakantiehuis. 43 kilometer en 790 hoogtemeters staan erop de teller, niet slecht voor een eerste keer. De Westmalle tripel wordt als hersteldrank gebruikt en de verhalen komen los. “Ik heb een vrouw ingehaald op die lange klim. En een dikke man.” Heel goed, maar of we nog eens gaan …

Bob found a love but it didn’t last, this Wonderful Day belongs to the past