Mij werd pas de vraag gesteld wat wielrennen nou per jaar eigenlijk kost. Goeie vraag, dacht ik. “Tja, je kan het zo gek maken als je zelf wilt, maar in de basis valt het wel mee” zei ik terwijl ik wist dat het in de basis eerder tegenvalt. We zeiden zelfs, toen we jaren geleden begonnen met fietsen, dat wielrennen na hardlopen de goedkoopste sport is: enkel de fiets is een grote aanschaf, maar wel een eenmalige.
Zo kocht een vriend van mij eens een fiets, met helm en complete outfit, voor nog geen €1000,— Het was een Tour de France-aanbieding. Gezien het aantal kilometers dat hij er per jaar op fietst, duurt het ongeveer tien jaar voor er onderdelen vanwege slijtage vervangen moeten worden. Zijn kleding slijt vooral in de was en als die niet veel gebruikt wordt, hoeft er ook niet veel gewassen te worden. Na tien jaar heeft hij dus €99,95 per jaar afgeschreven aan iets wat ooit zijn hobby moest worden. De jaarlijkse contributie van bijvoorbeeld een voetbalclub is hoger, en dan moet je er jaarlijks nog een paar voetbalschoenen bijkopen.
Voor mij steekt het toch anders in elkaar. Na die beginnersfiets was ik wel toe aan iets mooiers, en volledig carbon want dat was de meest logische upgrade om bij mijn vrienden mee te pronken. En ik wil ook graag in de winter fietsen dus winterkleding, inclusief overschoenen die we steevast shoe overs noemen (geen idee waarom, sokken met windstopper erin noemen we sock overs), en een extra jasje voor als het regent. Vanwege het aantal kilometers ben ik ook ieder jaar aan de beurt voor een nieuwe cassette en ketting. De fiets moet met de juiste shampoo gewassen worden en staat niet tegen de muur, maar op een standaard als ik hem niet gebruik. Alle ritten worden door Garmin vastgelegd, in plaats van de gratis Strava app. Kortom, ik heb het gelijk. En wat ik niet heb, koop ik. Ik heb zelfs het T-shirt gekocht dat ter ere van Steven Kruiswijks’ Giro-overwinning op de markt kwam, €34,95 inclusief verzendkosten. Op het moment dat hij de Giro verloor, ontving ik bericht dat het shirt verzonden was …
Uit onderzoek is gebleken dat Nederlandse wielrenners over het algemeen intelligent zijn, of in ieder geval hoogopgeleid: de helft van alle wielrenners heeft een Hbo-opleiding of hoger afgerond (de golfers en zeilers leggen het tegen ons af!). Een goede baan die een dure hobby bekostigen mogelijk maakt is daarna niet vanzelfsprekend, maar kan een logisch gevolg zijn. Voilà, het cirkeltje is rond: je gaat wielrennen.
Nee, ook nu steekt het voor mij anders in elkaar want die ene opleiding die ik ooit afrondde, is de moeite niet waard om over te praten. Ik heb het geluk dat mijn werkgever mij te veel betaalt voor hetgeen ik doe en dat is de reden dat ik het zo gek kan maken als ik wil. Nu ik me realiseer dat het na vandaag weleens zou kunnen veranderen, heb ik vlug mijn Giro shirt terug in de verpakking gedaan. Hij is al retour afzender (Steven werd tenslotte ‘slechts’ vierde). Desnoods ga ik deze zomer hardlopen.
