Wielrennen is een heroïsche sport en dat maakt iedere wielrenner automatisch heldhaftig. Joekels van Alpen bedwingen, weer en wind trotseren, pijn verbijten en nog veel meer is waar we over praten, maar de standaard rondjes door de polder en over de heide met afsluitend koffie met gebak of een verkoelend biertje is wat we voornamelijk doen. Desalniettemin vanzelfsprekend dat je met je fietsvrienden elkaar een bijnaam geeft en net als bij de profs een tikje romantiseert. Want zonder romantiek, geen heroïek.

Ik stel je voor aan een aantal van mijn huidige, aanstaande en voormalige fietsvrienden.

De Beul
Draait met gemak uren aan stuk het zwaarste verzet. Bijzondere specialisatie voor iemand met versleten knieën, die voortkomt uit het feit dat De Beul niet weet hoe hij moet terugschakelen. Nog niet bekend of/wanneer we het hem gaan vertellen.

De Bunzing 
Zoon van De Das. Type renner dat zoals de naam doet vermoeden met uitsterven wordt bedreigd. Met een gemiddelde hartslag van 180 tevens een medisch wonder. Doet net of hij tegen andere wielrenners opkijkt om ze vervolgens te vermorzelen.

Cornelis De Sloper
Mocht aan het echte werk ruiken maar kon zijn vooraf verkregen faam nooit waarmaken. Sindsdien voor onbepaalde tijd een sabbatical.

De Das
Vader van De Bunzing en gerespecteerd sterke verhalen verteller. Niet te verwarren met ene Bernard Hinault. Fietst op de weg, mountainbiket in de berm.

Derosa
Mogelijk wel eens tegengekomen onderweg, in een flits. Schijnt dus een Derosa te bezitten. Vooral bekend van verhalen op feestjes. Aanvankelijk een mysterieus geheel, mogelijk een sage, maar inmiddels niet meer weg te denken uit ons pelotonnetje.

Dolle Peer
Zijn Cube had extra dikke lasnaden om niet te bezwijken onder de immense kracht die vrijkomt als je Dolle Peer aanzet. Deze is inmiddels vervangen door een BMC Team Machine die hem duidelijk tegenvalt: “Nu moet ik nog meer inhouden”.

Heun
Kopman, bepaald op basis van lichaamslengte. Met zijn 2 meter ideaal om achter te hangen wat hem weer knecht maakt. Organiseert straftrainingen voor wie in zijn ogen straf verdient.

De Kneet van de Boleet
“De tour win je in bed” zei Zoetemelk ooit. Iets minder maar toch ambitieus is De Kneet van de Boleet op de bank gaan liggen. Sindsdien niet meer gezien in ons peloton.

PeeDeeWee
“Is ‘ie gelost of zit ‘ie te eten? Het gat is te groot om te zien wat er in zijn mond zit, laten we wachten.” Snelste kudosteerder in het peloton.

Slow Joe aka Jens Mouris2
Bereid om af te zien, zolang het maar geen pijn doet. Conditie voor 40 kilometer waarvan 10 op kop en 30 met zijn tong tussen de spaken. Heeft raar genoeg de wind altijd pas op het eind tegen. Desondanks altijd voor 12.00 uur thuis.

De Speer van Boxmeer (zie: ‘Onze Abdoe’)
Gaat er plots als een speer vandoor en vraagt zich even later af waar iedereen is. Ook sterk in het plotseling stoppen met trappen en het volledig benutten van fietspad/rijbaan. Een drama om naast of achter te rijden.

Tornado Mark
Nadat geen enkele hipster het aandurfde de Whirlwind Degreaser om te bouwen naar een hippe fixie,  kocht Mark voor ‘slechts’ een paar tientjes deze misschien wel lelijkste fiets ooit gemaakt.

Zwager Bob
Beleefde zijn doorbraak en afscheid op dezelfde dag in La Doyenne 2016.
One day fly in optima forma.

Zwift Boys
Hiertoe behoor ik, samen met Derosa. Hij bestaat dus echt, ik heb hem laatst nog online gezien.